نامه‌ای به عباس عبدی در پاسخ به نامه‌اش به سردار سلیمانی

ساخت وبلاگ
نامه‌ای به عباس عبدی در پاسخ به نامه‌اش به سردار سلیمانی

نویسنده مسلم شوبکلائی در یکشنبه یکم بهمن ۱۳۹۶ |

  • سلام
  • هم‌کلامی با مردی که روزی از دیوار سفارت امریکا بالا رفت و افتخار آفرید و روزی گروگان خویش را در آغوش کشید و پوزش خواست دلهره‌ای عجیب در دلم انداخته است، به وجد می‌آورد و افسرده می‌کند، تپشی شورانگیز و هراسی در دل. مگر می‌شود ـ آری، می‌شود ـ کسی سی سال از بالا رفتن دیواری امتیاز گیرد و پله‌پله نردبان ترقی را گز کند برود بالا و بعد، دلخور باشد از مزایایی که قانون برای رزمندگان هشت سال دفاع مقدس تعیین کرده است؟ مگر می‌شود پخمگی سیاسیِ رجل سیاسی به آستانه‌ای برسد که فرق بین جوان ایرانی را با مزدوری که پرچم ایران را به آتش کشید نداند؟
  • جوانْ رقیق‌القلب است، به تلنگری برمی‌گردد. اما مردی به سن و سال تو بعید می‌دانم به این زودی برگردی سر آرمان‌هایی که برایش از دیوار سفارت بالا رفته‌ای. جوان ایرانی را اگر می‌خواهی بشناسی در غیرت مردانه‌اش، در صلابت و استواری‌اش، در نگاه ژرف و دوراندیشش بشناس. دستت که رسید، نا اگر داشتی، اربعین امسال پیاده برو به زیارت یار، تا ببینی جوان ایرانی چگونه با مرام حسین هم‌پیمان شده است.
  • جناب آقای عبدی، شاید خبرها به‌درستی به تو نرسد، اما بدان جوان ایرانی دلش به حال تو می‌سوزد که نمی‌توانی ارزش‌های دفاع مقدس را درک کنی. جوان ایرانی همین‌که سردارش را می‌بیند که دماغ داعش را به خاک مالید، و پیش از آن، دنیا را سه‌طلاقه کرد، سخنان تو را نه دلسوزانه که گستاخانه می‌شمارد. جوان ایرانی تحلیل دارد. حتی به شهادت هم به گونه‌ای بدیع می‌نگرد، به حسین هم. جوان ایرانی با حضور میلیونی‌اش در اربعین حسینی زمینه‌ساز ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) است. و درشگفتم تو در کدام گوشه‌ای کز کرده‌ای که جز تاحدود بینی‌ات را نمی‌بینی.
  • با کدام برآورد می‌گویی نشد که ارزش‌های انقلابی به نسل جدید منتقل شود؟ واقعیت این است ـ هرچند تو با اندیشه‌هایِ بدون چهارچوب‌ات فرسنگ‌ها دور از آن ایستاده باشی ـ که نسل جدیدْ انقلابی‌تر از پیش دارد به پیش می‌رود. تو از راه مانده‌ای؟ به‌ درک! باور نمی‌کنی، برو بشمار تعداد جوان‌هایی که برای نبرد با داعش ثبت نام کرده بودند و هرگز به میدان فرستاده نشده‌اند.
  • برادر! اگر تو از دیواری بالا رفته‌ای و انتظار داری هنوز پیشِ‌رو باشی، گزاف است سرداری که سال‌ها خاکریز به خاکریز رفته، سیم‌خاردارها را گذرانده و پیکر دوستان شهیدش را بر کول گرفته است پیشرو باشد؟ انتظار داری مثل مردان ژاپنی سری در مقابلش خم کنیم و چند دیناری، گوشه‌ای از دنیا، را به او هدیه دهیم، که سرگرم باشد؟ کدام‌یک تبعیض است؟
  • نکتۀ آخر اینکه دفاع مقدس دانشگاه آدم‌سازی بود. من جوان ایرانی‌ام و ترجیح می‌دهم به جای آنکه به مثل تویی منصبی بدهم که نشود ازتان پس گرفت، چراکه غوغاسالاری روش جاری‌تان است، به کسی امتیاز و منصب بدهم که جهادگر است، انقلابی است، بریده از دنیا است و نهایت آرزویش شهادت است.
  • عبدی‌جان، می‌دانم کجایت می‌سوزد!
ب - و - سه - خدا ...
ما را در سایت ب - و - سه - خدا دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 2shobkalayi3 بازدید : 222 تاريخ : سه شنبه 3 بهمن 1396 ساعت: 10:22